Bana Göre köşesinde sanatçılar kendi yaptıkları üretim üzerinden sanat anlayışlarını anlatmaya başlıyor. İlk konuğumuz, müzisyen Fırat Karataç...
Bana, dinleyicilerden, "Bar sahnesi yapmıyor musun?" diye soranlar oluyor. Yıllar önce barlarda sahne almışlığım var ama –diğer müzisyenleri tenzih ediyorum, ekmek parası sonuçta, aile geçindiriyor insanlar–, kendi yaptığım müzik açısından söylüyorum, öyle mekânlarda söylemeyi çok ahlaki bir tutum olarak görmüyorum; benim bir duruşum, kimliğim, kişiliğim var.
Bu şarkılar için bedel ödenmiş, kavga verilmiş, yeri gelmiş kan dökülmüşken ben bunları kalkıp barlarda meze edemem. Ahmet Kaya şarkıları okuyorum nihayetinde. Ben Ahmet Kaya’nın "Dağlarda Öfkeli Başım"ı türkü-barlarda insanlar iki kadeh rakı yuvarlayıp da eğlensinler diye yapmadığını düşünüyorum; ben de bunun için müzik yapmıyorum sonuçta.
Yaptığım müziğin içinde bir mesaj olmalı, insanlar bir şey anlamalı, insanları uyandırmalı, biraz da aykırı olmalı, sisteme başkaldırmalı. Ama bütün sistemler için geçerli bu söylediğim; sadece siyasal sistem değil, değerler sisteminden de bahsediyorum. Eğer bir şeyler yolunda gitmiyorsa ona karşı çıkacaksın, 'gelen ağam giden paşam' demeyeceksin.
İnsan önce hayatı sorgulamalı, hayat için bedel ödemeli, ben bu bedelleri çocukluğumdan beri ödüyorum ve ölene kadar da ödeyeceğimden eminim, hiç fark etmez, her şeyin bir başı olduğu gibi bir sonu da var.
