Sinir hastalığından şairliğe: Dino Campana

İtalyan şair Dino Campana, 20 Ağustos 1885 yılında Marradi'de doğdu. Çocukluğunu büyük ve kalabalık bir kır evinde geçiren Campana'yı, ailesi yatılı bir okula verir. 12 yaşındayken ilk sinirsel rahatsızlığını geçirir, şiir yazmaya da bu olaydan sonra başlar.

Bologna Üniversitesi'nde aralıklarla kimya eğitimi aldı, ancak mezun olamadı. Daha sonra, Avrupa ve Latin Amerika'da seyahat eden göçebe bir hayata başladı.

Müzisyen, itfaiyeci, polis memuru ve Çingene fuarı da dahil olmak üzere çeşitli işler yapan Campana, kısa süreliğine hapiste de yattı, ya da uzun süreli akıl hastanesinde kaldı.

Onun tek şiir kitabı Canti Orfici'dir (1914, Orphic Songs). Bir nihilizm türü, onun parçalayıcı şiirlerinin çelişen tavırlarıyla devam eder; halüsinasyon ve gerçeklik, aşk ve korku, Hıristiyan ve putperest inançları arasında, zaman zaman çarpıcı bir açıklık netliğine ulaşırken, düzensiz bir biçimde birbirini izlerler.

1916-1918 arası yazdığı Lettone (1958, Mektuplar), onun delilik ve melankoliye olan düşüşünü ortaya koymaktadır.

Ocak 1918'de hayatının geri kalanında yaşadığı akıl hastanesine yatan Campana, 1 Mart 1932'de Scandicci'de hayatını kaybetmiştir.