İlk ve ortaöğrenimini babasının tayinleri dolayısıyla Anadolunun çeşitli yerlerinde tamamladı. Hukuk fakültesine girdi. Birinci Dünya Savaşının çıkması üzerine öğrenimi yarım kaldı. Yedek subay olarak askerlik görevine başladı. Savaştan sonra Demiryollarında çalıştı, Ayan Meclisi katipliği, Denizyolları müfettişliği ve yayıncılık faaliyetlerinde bulundu. 11 Haziran 1942'de İstanbulda vefat etti, Feriköy Mezarlığı'na gömüldü.
Yayın hayatı on altı yıl sürdü. 1912 yılında Anadolu gazetesi (Konya), Rübab dergisinde ilk yazıları çıktı. Son Saat, Tanin, Şehâb (Konya), Barika (Konya) ve Vakit'te tefrika halinde eserlerini yayımladı.
Natüralist bir yazar kimliğiyle mütareke yılları İstanbul'unun çarpık, çelişkilerle dolu hayatını olanca gerçekçiliği ve açık saçıklığıyla, abartmadan yazdı. Bu yüzden eserleri sakıncalı görüldüğü için kütüphane raflarında yer alamadı. Birçok eseri de ya tefrika halinde kaldı ya da müsveddeleri kayboldu.
Daha çok romancı ve gazeteci olarak tanınan Enis'in eserlerinin belli başlıları şunlardır: On yedi yaşındayken Konya'da yazdığı Neriman (1912), Zaniyeler (1924), Bataklık Çiçeği (hikâye mecmuası, 1924), Orta Malı (1925-1926), Sara (1926), Cehennem Yolcuları (1926), Ayarı Bozuklar (1926), Endam Aynası (1927).
(Selahattin Enis, Bataklık Çiçeği, Ayrıntı Yayınları 2018, Öykü, 112 s.)